De Isisdienst
Een Priesteres 'weet' wanneer zij genoeg kennis heeft om haar taken uit te voeren en haar kennis door te geven. De Godin geeft zelf aan haar door dat zij er 'klaar' voor is, of dat zij 'gekozen' is voor deze taak.
Sommige Priesteressen zoeken bevestiging bij een andere Priesteres, waarbij kennis en kundigheid vergeleken worden. Er zijn opleidingsprogramma's die een gestructureerd pad aanbieden. Binnen de Wicca en Pagan tradities dient een Priesteres aan bepaalde standaard normen te voldoen alvorens ze zich Priesteres mag noemen. Wanneer zij binnen deze tradities aan bepaalde normen voldoet en geregistreerd is, mag zij huwelijken voltrekken.
Het kan ook zijn dat een Priesteres aanvoelt dat zij haar taken alleen binnen familieverband, of binnen een kleine groep mensen wil uitvoeren. Anderen zullen merken dat zij buitenshuis taken te vervullen hebben als healer, leraar, als stervensbegeleider, of bij rituelen rond geboorte en andere overgangsrituelen.
Het is een verantwoordelijke taak, die niet licht genomen moet worden. Tijdens rituelen belichaamt de Priesteres de Godin. Zij communiceert voor de groep of voor individuen met de Godin. Voor sommigen zal zij de enige zijn via wie de Godin toegankelijk is. Het leerproces van de Priesteres is oneindig en stopt niet na de inwijding.
Als blijkt dat een Priesteres wel al taken op zich neemt, terwijl zij daar nog niet rijp voor is, dan zal dit vrij snel duidelijk zijn. Gebrek aan diepgang, of verkeerd gebruik van kennis zal spoedig opgemerkt worden en de Priesteres zal door de Godin of naasten gewezen worden op haar tekortkomingen.
Een inwijding is het ritueel dat de Priesteres gebruikt ter bevestiging van haar nieuwe status. Dit kan zij uitvoeren tezamen met familie, vrienden of anderen, maar ook alleen.
Aspecten die in de persoonlijke ontwikkeling, en in de relatie met de Godin belangrijk zijn, kunnen bij het ritueel verbeeldt of besproken worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten